Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Bielsku Białej

UZASADNIENIE

W dniu 8 listopad 2017 roku, powód Skarb Państwa Okręgowy Urząd Miar
w K. wniósł pozew przeciwko T. S. o zapłatę kwoty 166,44 zł, a ponadto zażądał zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje roszczenie, powód wskazał, że świadczył na rzecz pozwanego usługi polegające na badaniu metrologicznych przyrządów, co zostało potwierdzone fakturą VAT (...) z dnia 9 lipca 2014 roku. Kwota objęta fakturą tj. 162,36 zł brutto, została uregulowana przez pozwanego z naruszeniem terminu zapłaty. Powód domaga się rekompensaty z tytułu odzyskiwania należności w wysokości równowartości 40,00 euro
tj. 166,44 zł.

W dniu 19 grudnia 2017 roku, Sąd Rejonowy Kotowice-Wschód w Katowicach wydał w przedmiotowej sprawie nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, uwzględniając
w całości roszczenie powoda.

Pozwany w dniu 23 maja 2018 roku, wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty z dnia
19 grudnia 2017 roku, zaskarżając go w całości. Pozwany domagał się oddalenia powództwa
i zasądzenia od powoda na swoją rzecz kosztów procesu, w tym kosztów opłaty skarbowej
od udzielonego pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu swojego stanowiska podniósł zarzut niewłaściwości miejscowej oraz rzeczowej, wnosząc o przekazanie sprawy do tutejszego sądu. Pozwany zakwestionowała wymagalność roszczenia objętego pozwem, wskazując na przedawnienia przedmiotowego roszczenia z uwagi na upływ trzyletniego terminu, liczonego pomiędzy wymagalnością zobowiązania, a datą wniesienia pozwu. Nadto wskazał, ze faktura wystawiona przez powoda została w całości uregulowana wraz z zapłatą odsetek za zwłokę.

Sąd Rejonowy ustalił, co następuje:

W dniu 4 lipca 2014 roku, pozwany zamówił u powoda wykonanie usługi porównawcze wzorce chropowatości powierzchni, na podstawie zlecenia sprzedaży nr (...). Usługi zostały wykonane, a powód obciążył pozwanego obowiązkiem zapłaty kwoty 162,36 zł wynikającym z faktury VAT (...) z dnia 9 lipca 2014 roku, z 14-dniowy termin zapłaty należności od dnia otrzymania faktury VAT tj. do dnia 31 lipca 2014 roku.

Pozwany uregulował należność w dniu 25 sierpnia 2014 roku. Nadto zapłacił w dniu
22 listopada 2016 roku, na rzecz powoda kwotę 1,45 zł tytułem odsetek za zwłokę za okres
25 dni (termin płatności 31.07.2014 r., termin zapłaty 25.08.2014 r.).

Pismem z dnia 17 października 2016 roku, powód wezwał pozwanego do zapłaty równowartości 40 euro tj. 166,44 zł, w terminie 14 dni licząc od dnia doręczenia wezwania, tytułem rekompensaty za koszty odzyskiwania należności. Pozwany nie uiścił w wyznaczonym terminie kwoty wynikającej z wezwania.

Dowód: faktury wraz z potwierdzeniem odbioru k.7-9, wezwania do zapłaty wraz
z potwierdzeniem odbioru k.10-11, pisma pełnomocnika pozwanego z 22.11.2016r k.12, korespondencji prowadzonej pomiędzy stronami wraz z potwierdzeniem nadania
k.37-43

Na rozprawie w dniu 25 stycznia 2019 roku, Sąd na podstawie art.220 kpc postanowił ograniczyć postępowanie dowodowe do rozpoznania zarzutu przedawnienia.

Sąd oddalił wniosek o przesłuchanie pozwanego z uwagi na fakt, iż okoliczności,
na jakie strony miały zostać przesłuchane zostały wykazane za pośrednictwem zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego.

Dokonując oceny zgromadzonego materiału dowodowego w postaci dokumentów Sąd uznał, że jest on wystarczający dla ustalenia stanu faktycznego, oraz że prawdziwość
i autentyczność dołączonych do akt dokumentów nie budzi wątpliwości, a przeprowadzone postępowanie dowodowe pozwoliło na wyjaśnienie i rozstrzygnięcie sprawy i nie wymaga uzupełnienia.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem podniesiony przez pozwanego zarzut przedawnienia okazał się zasadny.

Zgodnie z treścią art. 117 § 2 k.c. po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia.

W pierwszej kolejności podkreślić należy, iż termin przedawnienia roszczenia
o rekompensatę z tytułu kosztów odzyskiwania należności nie został uregulowany w ustawie
z dnia 8 marca 2013 roku o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, a zatem zastosowanie znajdują przepisy ogólne regulujące kwestię przedawnienia.

Tym samym należy przyjąć, iż termin przedawnienia roszczenia o zapłatę rekompensaty z tytułu kosztów odzyskiwania należności wynosi 3 lata, gdyż dla oceny treści tego stosunku zastosowanie znajdował art. 118 k.c. zgodnie z którym, Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi sześć lat, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Jednakże koniec terminu przedawnienia przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego, chyba że termin przedawnienia jest krótszy niż dwa lata.

Przedawnienie rozpoczęło swój bieg z dniem powstania (a zarazem wymagalności) roszczenia powoda z tytułu rekompensaty tj. w dniu 31 lipca 2014 roku. Tym samym należy przyjąć, że roszczenie z tego tytułu uległo przedawnieniu z upływem dnia 31 lipca 2017 roku. Powód złożył pozew w dniu 8 listopada 2017 roku, a zatem po upływie wskazanego terminu. Pozwany skutecznie podniósł zarzut przedawnienia roszczenia powoda. Uchylenie się od zaspokojenia roszczenia, które uległo przedawnieniu jest uprawnieniem przysługującym dłużnikowi z mocy art. 117 § 2 zd. 1 k.c. Ponadto należy podnieść, iż powód w żaden sposób nie odniósł się do zarzutu podniesionego przez pozwanego.

Nadto należy stwierdzić, iż uwzględnienie powództwa stałoby w sprzeczności
z art. 5 k.c. Pozwany uiścił zaległość po upływie zaledwie 25 dni od daty wymagalności,
powód nie poniósł żadnych kosztów windykacji, więc domaganie się kwoty dochodzonej pozwem stanowi naruszenie zasad współżycia społecznego.

Z powyższych względów Sąd powództwo oddalił.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Powód jako strona przegrywająca proces obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi koszty, które ten poniósł
dla celowego dochodzenia swych praw. Na koszty w wysokości 107,00 zł złożyły się: opłata
od udzielonego pełnomocnictwa w wysokości 17,00 zł, koszty zastępstwa procesowego
w kwocie 90,00 zł.

W związku z powyższym, na podstawie powołanych przepisów, orzeczono jak
w wyroku.

Sędzia: